opnieuw moet huizen, gaf de vorige eigenaar van mijn hond me een cadeau
“Hij werd waarschijnlijk misbruikt.”
‘Zijn eigenaren gaven hem op. Wie zou zoiets doen? ”
Dit zijn de veronderstellingen die ik mensen hoor maken over hun “geredde” huisdieren. Ik snap het, het geeft ons een goed gevoel als we geloven dat we een dier van schade hebben gered.
Mijn hond is geen reddingshond. Ik heb hem rechtstreeks van zijn vorige eigenaar geadopteerd. In tegenstelling tot sommige eigenaren van dierenhonden, heb ik het geluk om de geschiedenis van mijn hond te kennen.
Ace was van een toevallige “boerderijafval” in de buurt van een klein stadje in Minnesota. Zijn vorige eigenaar was een enkele mama en kreeg Ace als puppy voor haar tienerdochter, zei ze. Ik neem aan dat de puppy’s gratis waren. Ze heeft me niets in rekening gebracht om hem een jaar later te adopteren, ook al gebruikte ik haar $ 50 en hoewel ik zeker weet dat ze het geld had kunnen gebruiken.
Ace was nooit gelopen, vertelde zijn vorige eigenaar me toen ik mijn toekomstige hond voor het eerst ontmoette. Ze zei ook dat Ace veel van zijn tijd in zijn kennel overdag doorbracht terwijl ze zowel aan het werk was als ‘s avonds wanneer hij gewoon te vervelend zou worden. Ik kon haar niet de schuld geven. Ace was destijds behoorlijk irritant, pronkte met zijn ergste gedrag toen ik hem ontmoette – een handdoek grijpen, de kat in het gezicht likken en over de bank en mijn schoot klimmen. Ze hoefde me niet te vertellen dat hij geen sporten kreeg of dat hij geen concept had van ‘zitten’ of ‘verblijf’ of ‘komen’.
Wat vreselijk dat mijn hond zijn eerste 12 maanden op die manier woonde, had ik kunnen zeggen. Hoe verdrietig dat iemand na een jaar een huisdier opnieuw zou huisvesten.
Maar zo zie ik het niet.
De vorige eigenaar van Ace gaf me een geschenk en ik ben haar voor altijd dankbaar. Ze gaf een dakloze boerderij Mutt een warme, veilige plek om een jaar te crashen en hielp hem vervolgens op weg. Ze heeft hem misschien verhinderd om twee keer een schuilplaats binnen te gaan-toen ze hem aanvankelijk adopteerde en opnieuw toen ze hem zelf herhaalde.
De vorige eigenaar van Ace voorzag mijn toekomstige dierenverzorging van de dierenarts door hem te castreren en gevaccineerd in de betaalbare castratie/onzijdige kliniek op ongeveer 45 mijl afstand. Ze nam de tijd om kennel te trainen en train hem onbenullig.
Mijn toekomstige hond moest opgroeien rond een kat en een andere hond, en hij had betrekking op mij goed gesocialiseerd. Ik moet nog een andere huisdierhond ontmoeten als tolerant voor andere huisdieren als aas.
We weten de details niet
Als ik iemand zie of hoor die een huisdier weergeeft of overgaat, reageer ik niet met een oordeel. Ik denk aan de vorige eigenaar van Ace en wat een geweldig persoon was ze en ik probeer het te begrijpen. Ik weet zeker dat ze een andere hond heeft geadopteerd, gezien dat die dag in 2007, en ik weet zeker dat PET Dog erg geliefd is.
Het overgeven van een huisdier is geen gemakkelijke keuze en deze beslissingen worden niet ‘s nachts genomen. Als ik hoor dat iemand een kat moet opgeven omdat hij in beweging is, zeg ik niet: “Wel, wist je niet dat je zou verhuizen?” In plaats daarvan probeer ik me de moeilijke situatie voor te stellen waarmee de persoon moet worden geconfronteerd. Ik ben net met drie dieren door het land verhuisd en ze waren absoluut een enorme last.
Als we horen over iemand die een huisdier overgeeft, reageren we meestal met “hoe kunnen ze?” Misschien moeten we zeggen: “Is er iets dat ik kan doen om te helpen?”
Wat denkt de rest van jullie het juiste te zeggen tegen iemand die een geliefd huisdier herhaalt?